Soneto Avanço automático
“Amor de dar”
Tu és a rosa e tua ausência espinho Que minh`alma feriu e fez sangrar
E é dessa dor que eu, hoje a chorar, Te falo, quando cruzas meu caminho…
A rosa permanece: é uma criança, É um sorriso e uma palavra amiga,
É um perfume intenso que me obriga A manter com o mundo uma aliança.
A rosa permanece mesmo ainda Quando perdida em mim vou naufragar E a negra solidão me faz ninguém…
Nos outros reconheço a tua vinda E entrego aquele Amor todo p`ra dar Que nos deixaste um dia, ó minha Mãe!
André Rieu “Snow white”
Maria de Aguiar Marçalo Poema e Formatação de Maria de Aguiar Marçalo
kunnen met de pracht van de ondergaande zon De kleuren van deze roos Da Maria Inês com Amor vergeleken worden. kunnen met de pracht van de ondergaande zon De kleuren van deze roos