ACENTUAÇÃO Novas Regras Gramaticais Prof. José Antônio Ruza.

Slides:



Advertisements
Apresentações semelhantes
NOVA ORTOGRAFIA Fique de.
Advertisements

REFORMA DA LÍNGUA PORTUGUESA
Acordo Ortográfico da Língua Portuguesa
Profa. Célia Trindade de Araújo e Silva
Nova Ortografia da língua portuguesa
Grupo 2 MUDANÇAS NAS REGRAS DE ACENTUÇÃO:.
Novo Acordo Ortográfico da Língua Portuguesa
Acentuação gráfica e trema
MUDANÇAS NO PORTUGUÊS DO BRASIL COMO ERA... COMO FICOU.
A REFORMA ORTOGRÁFICA DA LÍNGUA PORTUGUESA
LÍNGUA PORTUGUESA ACENTUAÇÃO GRÁFICA 1º. ANO/ EM Maj Lilavati
COLÉGIO MILITAR DE FORTALEZA 1º ANO DO ENSINO MÉDIO
Acentuação 1.
Acentuação Gráfica.
O que propõe a reforma ortográfica
NOVA ORTOGRAFIA (Em vigor a partir de 01/01/2009)
Treinamento sobre reforma ortográfica.
REFORMA ORTOGRÁFICA.
objetiva a unificação da escrita na comunidade dos países lusófonos.
ACORDO ORTOGRÁFICO DA LÍNGUA PORTUGUESA
ACORDO ORTOGRÁFICO DA LÍNGUA PORTUGUESA
Língua Portuguesa Profª. Valéria ACENTUAÇÃO
ACENTUAÇÃO GRÁFICA.
Treinamento sobre reforma ortográfica.
Novo Acordo Ortográfico da Língua Portuguesa
NOVO ACORDO ORTOGRÁFICO DA LÍNGUA PORTUGUESA
ACENTUAÇÃO GRÁFICA Prof. Alfonse Rabay.
O Novo Acordo Ortográfico da Língua Portuguesa
Nova ortografia da língua portuguesa
Acentuação Gráfica.
Colégio Santa Dorotéia Professora Fernanda Mello Ferrary
Acordo Ortográfico.
Sistema de Informação – Português Instrumental
Novo Acordo Ortográfico da Língua Portuguesa
Ao utilizar o material, favor manter as informações autorais
NOVO ACORDO ORTOGRÁFICO
Pré-vestibular Quilombo Ilha
Acentuação gráfica: regras da nova ortografia brasileira.
NOVO ACORDO ORTOGRÁFICO
Acentuação Gráfica.
ACENTUAÇÃO – O QUE MUDOU
ACORDO ORTOGRÁFICO DA LÍNGUA PORTUGUESA
Cursinho Vitoriano Aulas de Gramática – tarde Profª Beatriz
Acentuação Gráfica.
Professora: Zenilda Gonçalves Martins
ACENTUAÇÃO GRÁFICA Prof. Alfonse Rabay.
REGRAS BÁSICAS DE ACENTUAÇÃO GRÁFICA
MINICURSO Noções da nova gramática Profª. Msc. Rejane Marques.
Reforma Ortográfica.
NOVO ACORDO ORTOGRÁFICO DA LÍNGUA PORTUGUESA
Reforma Ortográfica Desde o dia 1ª de janeiro de 2009 entraram em vigor no Brasil as novas regras ortográficas da língua portuguesa. Resultado de acordo.
Desafio Ortográfico Reforma Ortográfica.
Reforma Ortográfica GUIA PRÁTICO Por Juceli e Araci.
O que muda com o Novo Acordo Ortográfico
Novo Acordo Ortográfico da Língua Portuguesa PROF- OLAVO MARTINS ARI DE SÁ.
Rio sem discurso Um poema heraclitiano.
REGRAS COMPLEMENTARES
ACENTO FACULTATIVO ACROBATA OU ACRÓBATA BALCÃS OU BÁLCÃS
Novo Acordo Ortográfico da Língua Portuguesa
NOVO ACORDO ORTOGRÁFICO
REFORMA ORTOGRÁFICA Elaborado por Andréia Armesto Serpa
Tipos de Acentos e Acentuação Gráfica
E.E.JOSÉ MARIA HUGO RODRIGUES PROFº.: EDUARDO LINGUA PORTUGUESA.
Observe o quadro abaixo:
Acordo ortográfico da língua portuguesa. Pasquale Cipro Neto MEIA-SOLA ORTOGRÁFICA "Sou contra o acordo. Sei que isso é um tiro no próprio pé, pois, se.
Língua Portuguesa Acordo Ortográfico. Aspectos Positivos O Novo Acordo Ortográfico, em vigor desde janeiro de 2009, gera polêmica entre gramáticos, escritores.
A LÍNGUA PORTUGUESA apresenta:. o NOVO ACORDO ORTOGRÁFICO em vigor a partir de 01/01/2009. O que muda, afinal?
A NOVA REFORMA ORTOGRÁFICA (DECRETO LEGISLATIVO Nº. 54)
ACORDO ORTOGRÁFICO DA LÍNGUA PORTUGUESA. OBJETIVOS DO ACORDO 1)Fixar e delimitar as diferenças entre os falantes da língua; 2)Criar uma comunidade com.
Mudanças no alfabeto O alfabeto passa a ter 26 letras. Foram reintroduzidas as letras k, w e y. O alfabeto completo passa a ser: A B C D E F G H I J K.
Transcrição da apresentação:

ACENTUAÇÃO Novas Regras Gramaticais Prof. José Antônio Ruza

GUIA PRÁTICO DA NOVA ORTOGRAFIA O alfabeto passa a ter 26 letras. O alfabeto passa a ter 26 letras. Foram reintroduzidas as letras k, w e y. Foram reintroduzidas as letras k, w e y. O alfabeto completo passa a ser: O alfabeto completo passa a ser: A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z. Eram usadas em símbolos de unidades, medidas: km (quilômetro), kg (quilograma), W (watt). Eram usadas em símbolos de unidades, medidas: km (quilômetro), kg (quilograma), W (watt).

Na escrita de palavras e nomes estrangeiros Na escrita de palavras e nomes estrangeiros (e seus derivados): show, playboy, playground, windsurf, kung fu, yang, William, kaiser, Kafka, kafkiano. (e seus derivados): show, playboy, playground, windsurf, kung fu, yang, William, kaiser, Kafka, kafkiano. Não se usa mais o trema (¨), sinal colocado sobre a letra u para indicar que ela deve ser pronunciada nos grupos gue, gui, que, qui. Não se usa mais o trema (¨), sinal colocado sobre a letra u para indicar que ela deve ser pronunciada nos grupos gue, gui, que, qui.

Atenção: o trema permanece apenas nas palavras estrangeiras e em suas derivadas. Exemplos: Müller, mülleriano. Como eraComo fica agüentar bilíngüe cinqüenta lingüiça qüinqüênio seqüência seqüestro tranqüilo aguentar bilíngue cinquenta linguiça quinquênio sequência sequestro tranquilo

Não se usa mais o acento dos ditongos abertos éi e ói das palavras paroxítonas (palavras que têm acento tônico na penúltima sílaba). Não se usa mais o acento dos ditongos abertos éi e ói das palavras paroxítonas (palavras que têm acento tônico na penúltima sílaba). Como eraComo fica alcalóide alcatéia bóia idéia geléia jóia paranóia protéico tramóia alcaloide alcateia boia ideia geleia joia paranoia proteico tramoia

Atenção: essa regra é válida somente para palavras paroxítonas. Assim, continuam a ser acentuadas as palavras oxítonas terminadas em -éis, -éu, -éus, -ói, -óis. Atenção: essa regra é válida somente para palavras paroxítonas. Assim, continuam a ser acentuadas as palavras oxítonas terminadas em -éis, -éu, -éus, -ói, -óis. Exemplos: papéis, herói, heróis, troféu, troféus, pastéis, anzóis, constrói, etc. Exemplos: papéis, herói, heróis, troféu, troféus, pastéis, anzóis, constrói, etc. Os monossílabos: céu, véu, dói, rói, méis, etc. Os monossílabos: céu, véu, dói, rói, méis, etc.

Observação: se a palavra for oxítona e a letra i ou u estiverem em posição final (ou seguidos de -s), o acento permanece. Exemplos: tuiuiú, tuiuiús, Piauí. Nas palavras paroxítonas, não se usa mais o acento no i e u tônicos quando vierem depois de um ditongo. Nas palavras paroxítonas, não se usa mais o acento no i e u tônicos quando vierem depois de um ditongo. Como eraComo fica baiúca bocaiúva feiúra feiúme baiuca bocaiuva feiura feiume

Não se usa mais o acento nas palavras terminadas em -eem e -oo(s). Como eraComo fica crêem dêem lêem vêem dôo enjôo perdôo zôo vôos creem deem leem veem doo enjoo perdoo zoo voos Não se usa mais o acento que diferenciava os pares: pára/para, péla(s)/ pela(s), pêlo(s)/pelo(s), pólo(s)/polo(s) e pêra/pera.

Permanece o acento diferencial em pôr/por. Ex.: Vou pôr o livro na estante que foi feita por mim. Como eraComo fica Ele pára o carro. Ele foi ao pólo Norte. Ele gosta de jogar pólo. Esse gato tem pêlos brancos. Comi uma pêra. O pôlo é o filhote do falcão. Ele para o carro. Ele foi ao Polo Norte. Ele gosta de jogar polo. Esse gato tem pelos brancos. Comi uma pera. O polo é o filhote do falcão.

P ermanece o acento diferencial em pôde/pode. Presente – Passado. Exemplo: Ontem, ele não pôde sair mais cedo, mas hoje ele pode. Exemplo: Ontem, ele não pôde sair mais cedo, mas hoje ele pode. Permanecem os acentos que diferenciam o singular do plural dos verbos ter e vir, assim como de seus derivados (manter, deter, reter, conter, convir, intervir, advir, etc.). Permanecem os acentos que diferenciam o singular do plural dos verbos ter e vir, assim como de seus derivados (manter, deter, reter, conter, convir, intervir, advir, etc.). Exemplos: Exemplos: Ele tem dois carros. - Eles têm dois carros. Ele tem dois carros. - Eles têm dois carros. Ele vem de Santos. - Eles vêm de Santos. Ele vem de Santos. - Eles vêm de Santos.

Obs.: É facultativo o uso do acento circunflexo para diferenciar as palavras forma/fôrma. Exemplo: Qual é a forma da fôrma do bolo? Exemplo: Qual é a forma da fôrma do bolo? Não se usa mais o acento agudo no u tônico das formas (tu) arguis, (ele) argui, (eles) arguem, do presente do indicativo dos verbos arguir e redarguir. Não se usa mais o acento agudo no u tônico das formas (tu) arguis, (ele) argui, (eles) arguem, do presente do indicativo dos verbos arguir e redarguir. Arguir : arguo, arguis, argui, arguimos, arguis, arguem Arguir : arguo, arguis, argui, arguimos, arguis, arguem

Há variação de pronúncia nos verbos terminados em: -guar; -quar; -quir. Admitem duas pronúncias: Há variação de pronúncia nos verbos terminados em: -guar; -quar; -quir. Admitem duas pronúncias: ENXAGUAR: enxáguo, enxáguas, enxágua, enxaguamos, enxaguais, enxáguam - ou ENXAGUAR: enxáguo, enxáguas, enxágua, enxaguamos, enxaguais, enxáguam - ou Enxaguo, enxaguas, enxagua, enxaguamos, enxaguais, enxaguam Enxaguo, enxaguas, enxagua, enxaguamos, enxaguais, enxaguam DELINQUIR: delínquo, delínquas, delínqua, delinquimos, delinquis, delínquam - ou DELINQUIR: delínquo, delínquas, delínqua, delinquimos, delinquis, delínquam - ou Delinquo, delinquas, delinqua, delinquimos, delinquis, delinquem Delinquo, delinquas, delinqua, delinquimos, delinquis, delinquem No Brasil, a pronúncia mais corrente é a primeira. No Brasil, a pronúncia mais corrente é a primeira.

Outros casos de junções das regras Levam acento agudo ou acento circunflexo as palavras paroxítonas e proparoxítonas, cujas vogais tônicas (tónicas) grafadas Levam acento agudo ou acento circunflexo as palavras paroxítonas e proparoxítonas, cujas vogais tônicas (tónicas) grafadas e o (e outras terminações) estão no fim de sílaba e são seguidas das consoantes nasais grafadas m ou n, conforme seu timbre é, respectivamente, aberto ou fechado nas pronúncias cultas da língua: ou o (e outras terminações) estão no fim de sílaba e são seguidas das consoantes nasais grafadas m ou n, conforme seu timbre é, respectivamente, aberto ou fechado nas pronúncias cultas da língua:

ParoxítonasProparoxítonas A-ma-zô-nia Blas-fê-mia Fê-mea Gê-meo Gê-nio Tê-nue A-ma-zó-nia Blas-fé-mia Fé-mea Gé-meo Gé-nio Té-nue A-ca-dê-mi-co A-na-tô-mi-co Cê-ni-co Cô-mo-do Fe-nô-me-no Gê-ne-ro To-pô-ni-mo A-ca-dé-mi-co A-na-tó-mi-co Cé-ni-co Có-mo-do Fe-nó-me-no Gé-ne-ro To-pó-ni-mo Paroxítonas Sê-men Xê-non Fê-mur Sé-men Xé-non Fé-mur vômer Fê-nix Ô-nix Vó-mer Fé-nix Ó-nix Palavras de origem francesa terminadas em –e tônico. Esta vogal tônica pode ser pronunciada aberta ou fechada. Portanto, pode ter o acento agudo ou circunflexo. Exemplos: bebê/bebé, caratê/caraté, crochê/croché, guichê/guiché, matinê/matiné,purê/puré, etc.

É facultativo assinalar com acento agudo as formas verbais de pretérito perfeito do indicativo, do modo amámos, louvámos, para as distinguir das formas É facultativo assinalar com acento agudo as formas verbais de pretérito perfeito do indicativo, do modo amámos, louvámos, para as distinguir das formas do presente do indicativo (amamos, louvamos), já que do presente do indicativo (amamos, louvamos), já que o timbre da vogal tónica (tônica) é aberto naquele caso em variantes do português. o timbre da vogal tónica (tônica) é aberto naquele caso em variantes do português. Presente do IndicativoPretérito Perfeito Indicativo Amamos Choramos Levamos Cantamos Relembramos Indicamos Sentamos Falamos Pensamos Amamos – ou amámos Choramos – ou chorámos Levamos – ou levámos Cantamos – cantámos Relembramos – ou relembrámos Indicamos – ou indicámos Sentamos – ou sentámos Falamos – ou falámos Pensamos – ou pensámos

DUPLA PROSÓDIA acrobata ou acróbata acrobata ou acróbata amnésia ou amnesia amnésia ou amnesia autópsia ou autopsia autópsia ou autopsia bálcãs ou balcãs bálcãs ou balcãs biopsia ou biópsia biopsia ou biópsia crisântemo ou crisantemo crisântemo ou crisantemo hieróglifo ou hieroglifo(letra glífica) hieróglifo ou hieroglifo(letra glífica) homilia ou homília homilia ou homília nefelibata ou nefelíbata nefelibata ou nefelíbata oceânia ou oceania oceânia ou oceania ortoépia ou ortoepia ortoépia ou ortoepia projétil ou projetil projétil ou projetil réptil ou reptil réptil ou reptil safári ou safari safári ou safari sóror ou soror sóror ou soror xérox ou xerox xérox ou xerox zangão ou zangão zangão ou zangão

Ambiguidade ou Anfibologia A pronúncia pode ou não ser nasal: equídeo equídeo equidistante equidistante equilátero equilátero equípede equípede equitativo equitativo equivalente equivalente líquido líquido questão questão quérulo quérulo sanguinário sanguinário sanguíneo sanguíneo sanguinoso sanguinoso

BIBLIOGRAFIA Revista Nova Escola – Edição Especial – Revista Nova Escola – Edição Especial – (agosto ); (agosto ); Michaellis, Guia Prático da Nova Ortografia – Douglas Tufano - Versão atualizada de acordo com a VOLP – 2ª Edição – abril – 2009; Michaellis, Guia Prático da Nova Ortografia – Douglas Tufano - Versão atualizada de acordo com a VOLP – 2ª Edição – abril – 2009; Dicionário Antônio Houaiss – Míni – Objetiva Dicionário Antônio Houaiss – Míni – Objetiva – 2009 – Integralmente adaptado à Reforma Ortográfica; – 2009 – Integralmente adaptado à Reforma Ortográfica; Gramática Ilustrada – Hildebrando A. de André Gramática Ilustrada – Hildebrando A. de André 5ª Edição – ª Edição – 2000.